χαριστικάριος

ὁ, Μ

(στο Βυζ.) αυτός που προσέφερε κάτι ως δώρο ή ως αφιέρωμα σε εκκλησία ή σε ίδρυμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χαριστικός + κατάλ. -άριος (< λατ. κατάλ. -arius), πρβλ. πλακουντ-άριος].